Serwis informacyjny mieszkańców Barlinka i okolic

 

BORNE FURNITURE Sp. z o.o.

 KWW Bernardy Lewandowskiej AKTYWNI

 BORNE FURNITURE Sp. z o.o.

 KWW Bernardy Lewandowskiej AKTYWNI


 piątek 29 marca 2024r.   imieniny: Eustachy, Ostap, Wiktoryn

Reklama

Gomex Krzysztof Goryński

Szkoła Kierowców EFEKT

Mariusz Kuziel - Lewica

BARLINEK W NASZYCH SERCACH - Koalicja Obywatelska

TAK dla samorządu - PIS

KOALICJA SAMORZĄDOWA OK SAMORZĄD

INICJATYWA DLA BARLINKA

A A A
Image
Berlinchen - historia miasta
Berlinchen już od dawna kładł nacisk obok rozwoju rolnictwa, na rozwój wielu rzemiosł oraz później wielu zakładów produkcyjnych, których produkty pokrywały z dużą nawiązką miejscowej ludności. Decydującą rolę odgrywały tu woda i dostatek drewna w okolicy.

Woda nie tylko jako ożywiający element krajobrazu, lecz także jako napęd licznych młynów; drewno jako podstawa przemysłu przetwórstwa drzewnego, a także wcześniej bardzo licznych garbowni. Już w Kronice Landu z roku 1337 wymienionych jest pięć następujących młynów: młyn zbożowy Stransrad, młyn zbożowy Klusdorp, młyn zbożowy Densekin, młyn zbożowy Schulze, „Młyn Toyte” późniejszy Vormuhle, młyn zbożowy Lohmuhle.

{gallery}aaaktualnosci3/historia7/{/gallery}

Najstarszy młyn Vormuhle pozostaje ponad 200 lat w rękach rodziny Toyte, założyciela miasta, potem został włączony do urzędu domeny Karzig. Młyny były domeną margrabiego, dlatego też pan na włościach ustalał, w którym młynie obywatele mogą mielić ziarno. Młynarz Vormuhle jako „młynarz urzędowy” nie podlegał prawodawstwu miejskiemu. Doprowadzało to często do zatargów. Miasto posiadało początkowo także jeden młyn, który jednakże w roku 1645 sprzedano za 200 guldenów Jurgenowi Briesemeister.

REKLAMA

W XVII wieku istniały jeszcze dwa młyny przy biegu Płoni, jeden do przemiału prosa i drobnienia kaszy a także Walkmuhle do spilśniania do celów garbarzy. W 1711 roku burmistrz Thiele kazał zbudować poniżej Lohmuhle późniejszy Walkmuhle. Od 1727 roku należał on do Rittergut Tobelhof. Ostatecznie został on przebudowany na młyn zbożowy. W 1733 roku młynarz – papiernik Elias Meisner otrzymał od Króla Fryderyka Wilhelma I zezwolenie na budowę młyna papierni. Papiernia zaś długi czas dostarczała swe produkty przez Szczecin aż do Szwecji. W czasie jej rozkwitu zatrudnionych tam było przeciętnie 32 mężczyzn, 24 kobiety i 12 dziewcząt.

{gallery}aaaktualnosci3/historia7/2/{/gallery}

Młyn papiernia stał się tym samym pierwszym zakładem produkcyjnym w Berlinchen i całym okręgu Soldin. W trakcie jubileuszu 200-lecia istnienia młyna papierni 28.05.1933 r. Berlinchen świętował pod nazwa „Miasto Młynów”. W 1858 roku Edward Schwartz kazał przebudować Lohstampfmuhle na Fabrykę Pługów. Tym przedsięwzięciem Berlinchen stało się znane na świecie, ponieważ maszyny rolnicze i inne produkcji Schwartza były dostarczane daleko poza granice Niemiec a nawet za ocean. W tej fabryce pracowało 200 kowali, odlewników i ślusarzy. Ponieważ lasy Puszczy Landsberskiej dostarczały wystarczającą ilość drewna, w Berlinchen powstał potężny przemysł przetwórstwa drzewnego. Obie fabryki krzeseł zatrudniały włącznie z należącymi do nich tartakami do 500 ludzi.

Garbarstwo w Berlinchen było w rozkwicie od średniowiecza aż do czasów industrializacji. Nigdzie w Nowej Marchii nie było tylu samodzielnych garbarzy. Swoje warsztaty mieli nad jeziorem, gdzie w długich rzędach stały ich domki. W 1939 roku żył w Berlinchen ostatni garbarz. Ze względu na wytwory skórzane wielu garbarń dużym powodzeniem cieszyło się także inne rzemiosło: szewstwo. W roku 1892 Berlinchen posiadał nie mniej niż 99 samodzielnych szewców, byli oni rozchwytywani na wszystkich targach Nowej Marchii i sąsiedniego Pomorza ze względu na dobrej jakości kozaki i buty wszelkiego rodzaju.

{gallery}aaaktualnosci3/historia7/3/{/gallery}

Do swej produkcji garbarze potrzebowali przede wszystkim garbnika dębowego. Aby zawsze była wystarczająca ilość tego surowca miasto posiadało na swym terenie, w dolinie Płoni, miejską „dębinę”, która dostarczała ze swej żyznej ziemi wspaniałe młode dęby. Ten kawałek lasu, po tym jak już nie było garbarń, pozostawał w pamięci wielu mieszkańców Berlinchen, ponieważ rok rocznie odbywały się tam imprezy i święta organizowane przez związki i szkoły. W miejskiej dębinie okorowywano młode dęby i rozdrabniano w pobliskim idyllicznie położonym Lohstampfe. Później położona w tym miejscu Fabryka Pługów długo jeszcze była nazywana Lohstampfe.

Opracowano na podstawie:
Heimatkreis Soldin/Neumark
Die Gesichichte eines ostdeutschen Heimatkreises 1981 rok
Eigenverlag Heimat Kreis Soldin 3040 Soltau

Muzeum Regionalne Barlinek

Zobacz także: Historia Barlinka >>

Dodaj komentarz


Wpisy wulgarne, zawierające błędy ortograficzne, hejt, kłótnie, obsceniczne czy obrażające innych komentatorów i naruszające podstawowe zasady netykiety (np. pisane DUŻYMI LITERAMI), nie będą publikowane. Zapraszamy do kulturalnej dyskusji. Nie odpowiadamy na anonimowe komentarze. Zauważyłeś, że któraś opinia łamie prawo lub dobry obyczaj? Napisz do nas redakcja@barlinek24.pl lub użyj przycisku "Zgłoś administratorowi". Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Redakcja nie odpowiada za treść komentarzy. Prosimy nie podpisywać anonimowych komentarzy z imienia i nazwiska. Regulamin komentarzy.

Twój komentarz nie został opublikowany? Skorzystaj z fb i komentuj pod postem na naszym profilu B24.

Kod antyspamowy
Odśwież